Robertha ( vervolg)

Ze hadden er geen gras over laten groeien. Later in de middag toen Pim en Joop binnen kwamen hadden Robertha en Mientje de mannen vertelt van hun plannen.
Pim was ook nog erg onthutst dat de ver gevorderde bouwplannen zo plotseling waren afgewezen. Hij zou de volgende dag met Joop naar een kennis van vroeger gaan ‘een advocaat’ die verstand van dit soort zaken had en dan zouden ze wel zien of er wat aan te doen was. Maar hij was wel blij dat Robertha weer wat was opgevrolijkt.
De laatste keer dat ze zo boos en verdrietig was geweest was de keer dat hun enige zoon Wouter was vertrokken met zijn vriendin Mathilde.
En dat was al weer jaren geleden, gek dat Pim daar nu in eens aan moest denken Ze hadden allebei gehoopt dat hij wel weer terug zou komen en dat alles wel weer te goede zou draaien maar na twee weken was er een brief gekomen van Wouter, daarin stond dat hij met Mathilde ging trouwen en dat hij bij haar oom op het landgoed ging werken hij zou daar rentmeester worden en gingen in het Koetshuis wonen. En omdat Mathilde zich nooit thuis zou voelen bij hen omdat ze maar “gewone boeren” waren.vond hij het beter om voor goed de banden met zijn ouderlijk huis te verbreken. Robertha en Pim waren heel erg boos en verdrietig er over geweest. Hun hele droom lag toen ook in duigen Wouter zou op de boerderij komen zijn bedje was gespreid maar toen kwam die Mathilde….
“Pim…….Pim…....het komt vast allemaal wel goed “ hoorde hij Mientje zeggen. “Ja ….ja laten we het maar hopen, maar ik vind het wel fijn dat jullie nu plannen maken om die kamer een beetje gezellig te maken want dat vinden vrouwen altijd fijn om een plekje voor zich zelf te hebben “had Pim gezegd
De volgende dag gingen Pim en Joop daar de advocaat in de stad Mientje en Robertha gingen mee om te winkelen. Robertha vond een mooie kaptafel waar ze helemaal weg van was ze twijfelde of ze die zo maar kon kopen zonder dat Pim er bij was maar omdat hij zo mooi was kon ze de verleiding niet weer staan.
De kaptafel werd gekocht en zou die zelfde middag door De Bode thuis bezorgd worden. Ook werd er gordijn stof gekocht en nog wat kleinigheden.
Het gesprek bij de advocaat was vrij goed verlopen hij die dacht dat er wel een mouw aan te passen was, hij ging zijn best doen en zou gelijk een gesprek bij de gemeente aan vragen. Dus toen ze weer naar huis gingen waren ze best wel optimistisch. Ze waren nog maar net thuis toen de bode de kaptafel bracht.
“Zo vrouwtje vandaag zijn de bezorg kosten betaald, dus u hoeft niet heel het huis om te keren” zei de bode met een knipoog maar Mientje, die gelijk donker rood kleurde. Mientje deed net of ze het niet zag of hoorde zei de bode gedag en liep de gang in, gevolgd door Robertha. De bode vertok en Pim en Joop droegen de kaptafel naar boven. Even later toen Mientje met Robertha de kaptafel stonden te bewonderen vroeg Robertha aan Mientje “Zeg schoonzus, heeft de bode soms een oogje op je, je stond te blozen als een school meisje”
Mientje begon te lachen “Nee hoor, Bertha maar ik voelde me wel een beetje betrapt, toen hij pas Joop zijn stoel bracht, dacht ik dat Joop nog geen huishoud geld had gegeven, dus ik zoeken en gelukkig vond ik nog wat kerkenkistje en toen ik wilde betalen was Joop me net voor. “ Robertha herinnerde zich het voorval en moest nu ook lachen.