Veel tijd om over haar droom na te denken had Mientje niet,want na het ontbijt ging Robertha met Pim maar de stad en Willemijn melde zich. Ze zou vandaag aan de grote schoonmaak beginnen.
Want twee maal per jaar moest het huis met bezemen gekeerd worden. In het najaar niet zo heftig als in het voorjaar en aangezien er in het najaar niets was gedaan vanwege de winkel van H ertha en Willemijn was het nu de hoogste tijd dat er eens goed gewerkt werd. En zoals het eigenlijk met een goede schoonmaak moest gaan .Zouden ze op de zolder moeten beginnen maar het probleem was dat Coba daar de laatste dagen nog veel naai werk had zoals de gordijnen voor Robertha haar kamer en heel veel verstel werk dat maar was blijven liggen . Coba had nog wel een paar dagen werk dus die schoonmaak daar had eigenlijk niet echt veel zin.
Dus Mientje besloot toen Willemijn er was dat ze eerst tegen alle gebruiken in de woonkamer maar eens een schoonmaak beurt zouden geven. Mientje had de grote kast met serviesgoed al uitgeruimd en schoon gemaakt en Joop had ook een poging gewaagd om zijn secretaire op te ruimen. Dus als ze dan de ramen eens goed lapte en het parket weer eens flink in de was zetten en overal het stof en de spinnewebben weg haalde , alles weer eens een nieuw plaatsje of op dezelfde plek weer terug zetten , zou dat best een goed begin van de schoonmaak zijn.
Willemijn vond het idee van Mientje prima en zo gingen ze aan de slag met stofdoek, zeem, ragebol en wasdoos.
Mientje dacht had helemaal geen tijd om na te denken over wat ze allemaal gedroomd had en het hele beeld vervaagde toen de dag verder verstreek.
Willemijn vond dat ze eigenlijk de meubels wel wat konden verschuiven en zo werd de servies kast tegen een andere muur gezet en Joop zijn secretaire schuin achter in de kamer de kamer leek gelijk veel groter en ruimer.
Mientje bedacht dat er nu wel genoeg ruimte zou zijn voor een divan of sofa want dat was altijd al een van haar grote wensen geweest en misschien ook nog een thee wagen zo een met grote wielen en tegeltjes op het bovenblad. Mientje was helemaal hellemaal in de wolken toen ze in de kamer bekeek ‘Zou ze het aan durven de servieskast weer in te
ruimen stel dat Joop het niet mooi zou vinden’ ze stond midden in de kamer te twijfelen toen Hertha de kamer binnen stapte .
Mientje had ze helemaal niet aan horen komen en schrok een beetje omdat ze zo in gedachte stond. ‘Moeder, wat hebben jullie nu gedaan……..’zei Hertha . Mientje slikte even en dacht ‘Zie je wel , Hertha vind er vast niks aan’.
‘Wat is dat mooi geworden zo je heb veel meer ruimte gekregen, zal ik U even helpen met de servies kast in ruimen’ vervolgde Hertha haar betoog.
“Ja ….eh… ikke… weet.. niet… offe… je Vader.. het wel mooi vind “stotterde Mientje. Hertha begon te lachen “Moedertje, ……..Moedertje, natuurlijk vind Vader het mooi en zoniet moet hij maar een jaartje wachten dan zet je het volgend jaar weer zo als hij het wil. Je moet gewoon af en toe de dingen doen, die je graag zelf wil en ik vind het geweldig staan, zal ik je helpen de servieskast in de ruimen?”
Mientje keek naar haar dochter en dacht ‘eigenlijk heb je wel gelijk ik moet niet altijd rekening met iedereen willen houden en de dingen doen die ik zelf wil’
Mientje dacht had helemaal geen tijd om na te denken over wat ze allemaal gedroomd had en het hele beeld vervaagde toen de dag verder verstreek.
Willemijn vond dat ze eigenlijk de meubels wel wat konden verschuiven en zo werd de servies kast tegen een andere muur gezet en Joop zijn secretaire schuin achter in de kamer de kamer leek gelijk veel groter en ruimer.
Mientje bedacht dat er nu wel genoeg ruimte zou zijn voor een divan of sofa want dat was altijd al een van haar grote wensen geweest en misschien ook nog een thee wagen zo een met grote wielen en tegeltjes op het bovenblad. Mientje was helemaal hellemaal in de wolken toen ze in de kamer bekeek ‘Zou ze het aan durven de servieskast weer in te
ruimen stel dat Joop het niet mooi zou vinden’ ze stond midden in de kamer te twijfelen toen Hertha de kamer binnen stapte .Mientje had ze helemaal niet aan horen komen en schrok een beetje omdat ze zo in gedachte stond. ‘Moeder, wat hebben jullie nu gedaan……..’zei Hertha . Mientje slikte even en dacht ‘Zie je wel , Hertha vind er vast niks aan’.
‘Wat is dat mooi geworden zo je heb veel meer ruimte gekregen, zal ik U even helpen met de servies kast in ruimen’ vervolgde Hertha haar betoog.
“Ja ….eh… ikke… weet.. niet… offe… je Vader.. het wel mooi vind “stotterde Mientje. Hertha begon te lachen “Moedertje, ……..Moedertje, natuurlijk vind Vader het mooi en zoniet moet hij maar een jaartje wachten dan zet je het volgend jaar weer zo als hij het wil. Je moet gewoon af en toe de dingen doen, die je graag zelf wil en ik vind het geweldig staan, zal ik je helpen de servieskast in de ruimen?”
Mientje keek naar haar dochter en dacht ‘eigenlijk heb je wel gelijk ik moet niet altijd rekening met iedereen willen houden en de dingen doen die ik zelf wil’
“Graag Hertha als je me even met die kast wil helpen, dan zijn we voor het avond eten klaar en is de eerste kamer helemaal schoon gemaakt.”
