zondag 21 september 2008

Gelukkig

De dag was heel rustig verlopen , er waren geen ongeregeldheden geweest en Mientje was helemaal in haar nopjes
Hè wat was dat lekker zo’n dag gezellig samen met Joop thuis.
Het was eigenlijk wat Mientje verwacht had toen ze vier jaar geleden het huis betrokken hadden. Maar niets was minder waar geweest en wat er het laatste jaar allemaal zich had afgespeeld was bijna al meer geweest als wat ze in haar hele leven had mee gemaakt. Althans zo voelde het.’ Maar, dacht ze bij zich zelf ‘ dan hadden we hier als twee oudjes elke dag op de bank gezeten, koffie drinken en bonen afhalen’.


Later die dag was Hertha thuisgekomen met hele verhalen van de winkel dat ze een heel veel vazen en pullen had binnen gekregen een nieuwe kast en een mooie rode schemerlamp. En dat ze met de straat gingen beginnen er was iemand ven de gemeente geweest en ze hadden de straat uitgezet. Maar toen ze de paaltjes gezet hadden bleek dat meer dan een halve meter te smal was en na veel gemopper hadden de werklui het opnieuw gedaan en nu zag het er beter uit. Alleen alles lag onder het zand en het was maar een rommeltje in de Meesterstraat. Mientje en Hertha waren s,avonds toen de kinderen op bed lagen nog even naar de winkel gefietst om de mooie spulletjes te gaan bekijken. En als de straat klaar was zouden ze spoedig open gaan, Vrijdag was er een vergadering van de winkel eigenaren en dan zouden ze ook bij elkaar de winkels gaan kijken. Dus die kamer schoonmaken waar Mientje haar zinnen op gezet had zou wel niet door gaan want Willemijn ging samen met Hertha naar die vergadering.
Mientje had wel genoten van het uitstapje naar de winkel het uithangbord was zo mooi en de spulletjes die ze al ingekocht hadden waren echt prachtig
Hertha was echt gelukkig met de winkel en aan Willemijn had ze ook een goede vriendin getroffen. In de winkel straat was de laatste weken erg hard gewerkt Mientje had haar ogen uitgekeken de bloemenwinkel die naast de winkel van Hertha was ook al zo mooi geworden ‘Zo zus ben je ook in de stad” had Gerrit geroepen terwijl hij met grote potten planten liep te sjouwen. En Lena was aan het ramenlappen. Haar schoonzus zag er aan merkelijk beter uit als toen ze net uit Engeland terug waren.
Ja Mientje had echt het gevoel dat ze in haar nopjes kon zijn, alles liep als een zonnetje ze voelde zich echt........................ gelukkig

Geen opmerkingen: