Joop zou de aardappelen schillen en ze zouden boontjes uit de weck eten dus dat was ook zo klaar. De runderlapjes hadden de hele middag al staan pruttelen op het peterolie stel, die werden zo van zelf gaar.
“Zo vrouw jullie hebben wel erg grondig aan het werk geweest”de stem van Joop deed Mientje een beetje schrikken. Joop stond in de kamer deur en wierp een blik in de zo juist schoongemaakte en geheel veranderde kamer. “Vind je het wat”vroeg Mientje wel en beetje te mieden, omdat ze wist dat Joop niet van grote veranderingen hield.
“Vind je wat? …..of ik die verschuiving van die meubels wat vind ? “ vroeg Joop en hij probeerde zijn gezicht in de plooi te houden. Toen bulderde hij het uit van het lachen “Mientje, Mientje, kijk maar niet zo angstig, ik vind dat je het zo heel mooi neer heb gezet , mijn secretaire komt nu veel mooier uit en ik zie, dat je zelfs nu plaats over heb, voor die divan die je zo graag wil hebben, maar als je nog eens zo,n volksverhuizing wil gaan doen, wil je me dan even waarschuwen, dan kan ik je helpen met
versjouwen.” Mientje zag de pret ogen van Joop en ze zag ook dat hij het echt allemaal meende. Ze duwde hem de kamer uit “Ga je mee naar de keuken Joop, ik ga beginnen met koken maar ik heb niet zo veel werk aan, dus kunnen we misschien een klein glaasje bessen nemen , omdat de eerste kamer klaar is. “In de keuken zaten Hertha , Robertha en Pim de bessen en de glaasjes stonden al op tafel.
“Moeder, ik heb de piepers al opgezet en ik dacht, dat je hier wel zin in hadden na zo,n dag hard werken”zei Hertha , ze wees naar de glazen en de fles en ze knipoogde naar Joop. ‘Doorgestoken kaart ‘dacht Mientje maar ze zei niks en ging aan de tafel zitten.
“ Vrouw, ik zat zo te denken, in het dorp is een kapper gekomen, die ook vrouwen knipt, en hij schijnt ook krullen te kunnen maken, als je wil mag je er van mij naar toe”zie Joop. “Vind je mijn haar dan niet mooi zo’ vroeg Mientje terwijl ze voelde dat ze bloosde. “Jawel, maar ik dacht dat het misschien wel leuk vond, maar als je niet wil hoeft het niet hoor”zei Joop.
“Ja …ja….. ik wil wel hoor ‘zei Mientje snel, ze had al langer het idee om eens te gaan om dat het zo leuk leek naar eens echte kapper te gaan.ze had zo lang ze zich kon herinneren nog nooit bij een kapper geweest. ‘Dat is dan afgesproken,morgen ochtend ga jij naar de kapper en ik ga even bij Hertha in de winkel kijken, ze heeft een mooi sterrenkijker op de kop getikt en die wilde ik even zien.’zei Joop. ‘Ook door gestoken kaart ‘dacht Mientje maar ze zei weer niks maar moest wel inwendig lachen.’Hij wil een sterrenkijker en daarom mag ik naar de kapper’ dacht ze.
De volgende morgen vertrokken Mientje en Joop samen op de fiets naar het dorp Joop ging naar de winkel van Hertha en Mientje naar de kapper.Het fietsen ging niet echt gemakkelijk ze was een beetje stijf van het gesjouw van de dag er voor, maar toen ze bij de kapper was was dat al snel vergeten. Haar, haren werd eerst lekker gewassen dat rook zo heerlijk. De kapper vond dat er eigenlijk wel veel af moest maar dan zouden haar, haren veel mooier vallen, de slagen, die er toch wel in zaten zouden dan goed te zien zijn en als ze het toch nog in een knot wild dragen ging dat ook. De kapper begon enthousiast te knippen. Grote vlokken grijs haar vielen op de grond. Mientje durfde bijna niet in de spiegel te kijken toen de kapper klaar was. Ook ging ze onder een grote kap om haar haren te drogen.En toen ze daarna in de spiegel keek, kon ze haar ogen niet geloven.
Golvend kwamen de haren tot op haar schouders het deed haar denken aan de tijd toen ze nog maar twintig was. “Staat dit niet te jeugdig” vroeg ze aan de kapper en daar bij dacht
ze ‘hoe zou Joop, dit vinden’ “Nee hoor juffrouw, dit is volgens de nieuwste mode ,maar ik kan het wel bij elkaar in een knot als u dat liever wil”zei de kapper. Maar Mientje wilde het er wel op wagen en ze zou wel zien hoe Joop reageerde. Ze betaalde de kapper en fietste snel naar huis want het was al laat geworden. Ze had meer dan 3 uur bij de kapper gezeten. Joop zou allang thuis zijn. Toen ze thuis kwam stond Joop zijn fiets al in de schuur. ‘Zie je wel’ dacht ze dit is al lang thuis ze liep naar boven maar waar ze keek geen Joop. “Joop…Joop waar ben je ‘riep Mientje al zoekend. “Hier op de veranda” klonk het heel afwezig. Mientje haastte zich naar de veranda nieuwsgierig wat Joop van haar kapsel zou zeggen.( word vervolgd)
