De Sterrekijker (vervolg Metamorfose)

En daar stond Joop te turen door een grote verrekijker op pootjes.
“Wat ben jij aan het doen “vroeg Mientje verbaasd. “Ik sta te gluren, bij de buren”zei Joop lachend.” Maar dat kan je niet maken ‘zei Mientje een beetje boos, want ze vond echt dat, dat niet kon. “Nee hoor, zei Joop grinnikend,’Maar ik zag met een jonge blom op de fiets aan komen met wapperende lokken en nu blijkt dat, dat mijn eigen vrouw is “.
Mientje keek naar de ogen van haar man die vrolijk naar haar lachte
“Vind je het mooi” vroeg ze verlegen. “Je ziet er uit of je nog maar twintig ben”zei Joop
Toen proesten ze het beide uit van het lachen.”Joop, dat meen je niet ik zie er echt niet uit of ik twintig ben ik ben zo grijs als een oude duif, maar wat ben jij in vredesnaam aan het doen met die verrekijker” zei Mientje op de verrekijker wijzend.
“Lieve Mien, dit is geen verrekijker maar een sterrenkijker en het is de bedoeling dat ik s`avonds naar de sterren ga kijken, maar omdat het nu nog niet donker is en ik er toch even door wilde kijken heb ik hem even hier gezet.”zei Joop en hij keek met een verheerlijkte blik naar de standaard met de sterren kijker.
“Ja, ik was bij Hertha in de winkel ze had twee van deze prachtige dingen die had Willemijn op een veilig gevonden. Hertha was nog bang dat ze die dingen niet verkopen zou, daar om had ze gevraagd of ik kwam kijken en toen ik daar was kwam die burgemeester waar jou vriendin Saartje werkt en die kocht gelijk een hij wist heel veel van sterren. En hij betaalde gelijk de prijs die Hertha vroeg hij vond het zelfs een koopje… Nou………en toen….. dacht ik, ik koop deze maar want als ik hem had laten staan en Hertha zou hem binnen een paar dagen aan iemand anders verkopen zou ik spijt hebben dat ik hem niet gekocht had vooral voor die prijs …. En Hertha verklapte mij dat ze er wel goed aan verdiend had.”zei Joop. Mientje keek naar Joop die alles uit de kast had gehaald om zijn aankoop maar in een goed daglicht te zetten. ” Joop,…Joop omdat je die kijker graag wilde hebben hoef je nog niet zo, n verhaal te verzinnen’ lachte Mientje.”Maar als je zo, n verhaal ophangt zal hij wel erg veel gekost hebben” zei Mientje tussen neus en lippen omdat dat ze niet wilde dat Joop dacht ze nieuwsgierig was.”Die Burgemeester betaalde 200 gulden, maar Hertha zei dat ik hem wel voor 150 mocht hebben maar het is ons kind en ik dacht ik betaal er ook gewoon 200 gulden voor “ sprak Joop met wijds gebaar. ,” Dat kind doet het leuk met die winkel “kwam er nog vaderlijk achter aan.
Mientje grinnikte en keek wel met alle bewondering naar de kijker ”Mag ik er ook eens door kijken “vroeg ze
“Er zijn nu geen sterren hoewel, ik zie er vlak voor mij een staan met schitterend gekapte haren” grapte Joop.’ Maar kijk maar eens, je kunt alles heel dicht bij zien”
Joop liet Mientje kijken door de kijker. “Oh…….Wat kan je alles van dicht bij zien:’ Mientje stond te kijken. Op eens schoot ze overeind “Joop ….Joop moet je kijken je kunt het huis van de Burgemeester zien, je weet wel waar Saartje werkt enne ……” Mientje hield op eens haar mond. “Wat is er….”vroeg Joop die zag dat heel vreemd stond te kijken.”Kijk ….zelf.. maar” zei Mientje die nu ook wat van kleur veranderd was. Joop keek door de kijker en begon toen vreselijk te lachen.”Nu even zwaaien Mientje , de burgemeester vertelde dat hij ons huis kon zien en nu staat hij te kijken dus als we nu zwaaien weet hij dat ik zijn huis ook kan zien’ Joop zwaaide met zijn zakdoek en keek weer door de kijker. “Jullie lijken wel een stel kwajongens ‘vond Mientje. Hoofdschuddend liep ze de keuken in ..